Yıldızlar Benden Sorulur Şiiri - Gül Ataç

Bilir misin şehrin ışıklarından ne kadar uzaklaşırsan yıldızlar sana o kadar yaklaşır….

Bakışlarımdaki çığlığı anlayabilseydin korkardın
Kendi kurallarınla oynanan bir aşktı lütfettiğin
Şartlı, eğerli….
Yazık, şehrin ışıklarından uzaklaşmayı beceremedin hiç
Bu yüzden Küçük Prensin yıldızına ulaşamadık birlikte
Gecenin sessiz sesini paylaşamadık sadece bu nedenle seninle..
Bu yüzden sahra çölünün kızgın kumları kavuramadı tenimizi
Çimenlerde sırt üstü uzanıp bulutları izleyemedik
Sevişemedik yok olurcasına birbirimizin teninde
Kral çıplak diye bağıramadık el ele sonuna dek
Bu yüzden tutuklayamadın beni gamzelerinle
Bir kelebek olma tutkumdan vazgeçiremedin
Sıkışmışlık duygusundan kurtaramadın
Klişe replikler komik geliyor söyleme
Ezberindeki senaryolar da beyhude
Yaşam misyonerliğin benimle bitti
Şehrin ışıkları senden bilinir belki
Ama yıldızlar benden….

Bu kez öğrenci sensin öğretmen ben..