Yıldızlar Arkadaşım Şiiri - Mustafa Sürm ...

Ortalığı çiçek kokularının sardığı bir ilkbahar vakti,
Sırtüstü uzanmışım kırlara,
Sırtımı dağlara yaslamışım...
Kaç zamandır sevda görmez yüreğim.
Ben,kimsesiz gecelerde paslanmışım.
Hayaller kabus olmuş her gece,
Her gece ben altında kalmışım,ıslanmışım.
Kimse bakmamış yüzüme,
Kimse gülümsememiş!
Ben de kendimi bu dağlara vermişim.

Ağaçlar,kuşlardır benim sevgilim...
Böcekler,yol arkadaşım...
Arkadaşım sinekler...
Mağaralar yeni evim,
Gökkubbe çatım,
Acıkınca emziren bulut anam,
Sağolasın güneş babam.
Benim canım aydedem,
Benim canım sırdaşım!
O kadar çok ki yıldızlar...
O kadar çok ki arkadaşım...
Gündüz saklanın güneşin ardına,
Saklambaç oynayalım.
Ebe benim.
Akşam çöker birazdan...
Birazdan sobelerim!

Robinsonum işte bu dünyada,
Bu dünyada bir garip adam.
Robinsonum işte,
Bu dünya; adam.
Üç şeye izin vermişler
Yanıma almam için.
Tek şiirlerimi almışım.
Soyunmuşum utanma duygusuna inat,
Soyunmuşum çırılçıplak...
Yalnızlığın girdabına dalmışım.