Yıldızlar Açık Kaldı Anne Söndürsene

Hakan Karali
51

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Yıldızlar Açık Kaldı Anne Söndürsene

Bu gece gökyüzünün yıldızları
Sokak lambalarından önce yandı

Aşağıdan yukarı kuşkuyla bakan
Hayata kaş kaldıran bir çocuk
Kuşkucu ve meraklı

Aşıklar ayrılığı taşlarken tavafta
Elinde bir şeytan bacağı
Kırılmayı bekleyen…

Cevap verseydi sorusuna dedesi
Şimdiye kırılacaktı şeytanın bacağı
… Mutluluk nasıl kokar ki dede?

Bu akşam vakti bunları aklına getiren
Uyumak için kokladığı yıldızlardı
Uyuyamamıştı yine…

Yastığının altından çekip
Ablasının günlüğünü karıştırdı
… En ilkel sevgidir; sadece sevmek
… Biz ipini çekeriz büyüdükçe
… Façası bozulmuş günahlar işler
… Şarj edilen yalanlar söyler
… Büyüdükçe öldürürüz aşkı
Kapattı günlüğü yere attı

-Yalanlar
-Öldürmek
-İpini çekmek
Korkutmuştu onu aşk ve büyümek
Onun bildiği tek aşk vardı
Çikolatalı ekmek…

Derken odaya annesi girdi
… Uyuyamadın mı bebeğim” dedi

Mutsuz bir kadındı annesi
Yuvayı ayakta tutmaktan bahseder
Hep aynı renkte dergiler okurdu
… Ter kokan biriyle uyuma kılavuzu
… İhanet korkusuyla yaşama rehberi
Çocuk okumuş ama anlamamıştı

Annesi öpüp çıkarken odadan
Seslendi çocuk, esnemeli bir sesle

…Yıldızlar açık kaldı anne
… Söndürsene!

Hakan Karali
Kayıt Tarihi : 17.2.2011 01:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hakan Karali