Yıldızlar Şiiri - Yorumlar

Bu şiir ile tanıştığımdan bei bir başka bakıyorum yıldızlara onlara ruh katıyorum şairden feyz alarak..
Ellerimde tutuyorum, dokunuyorum, gözlerimle selamlıyorum konuşuyorum hatta..Ne güzel yazmış şair..Behçet Necatigili anlamak hayatı anlamak insanlığa varmak demek birazda..Ne zaman onun şiirini okusam başka biri oluyorum..

Ustanin Fevkaladeninde Fevkinde Kaleme Aldığı bu eseri köşeye değer bulan editörüde candan tebrik ederim.
Dün geceden beri en az yirmi sefer okudum.
Boşuna yıldız olunmuyor demekki.Yıldızlar yalnız olsalarda.
Ustad mekanın cennet olsun.
Saygılarımla....

Mükemmel.
Ne denilebilir ki.
İnsanın içini yumuşacık yapıyor, sarıyor.
Ellerinize sağlık...

Yurtdışından bir şair ( bir yazar da olabilir.) Behçet Necatigil'i ziyarete gelir. Onun çalışma odasını merak eder, odaya girdiğinde onun kitaplığının zenginliği karşısında dehşete düşer. Gerçekten de şairliğinin yanında iyi bir okurdur Necatigil. Yaptığı roman çevirileri, yazdığı piyesler, Türk Edebiyatı’na kazandırdığı 'Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü' kitabı onun edebiyat sevgisini, kitap okurluğunun en güzel kanıtıdır.
Lütfen şair arkadaşlar, şiirimizin hangi değerlerin üzerine yapılandırıldığını bilelim. Bugünkü şiiri, Behçet Necatigil'in şiirinden soyutlayamazsınız. Onun şairliğinin değerini, şiirini anlayamazsanız, kendi şairliğiniz, şiiriniz harçsız kalacaktır emin olun.
Değerli Demircan, yeniden aramızda kalmanla beni çok mutlu ettin.

Sn. ANGEL ZGL!.......
Behçet Necatigil ustaya 'Ehh işte...' diyebilmek için epey bir yetkin durumdasınız ve sanırım onlarca şiir kitabı yazmış olmalısınız. Hatta, bu şiir kitaplarınızı Yapı ve Kredi, Doğan, Alkım, Remzi, Bilgi gibi büyük yayınevleri yayımlamış olmalı... Bağışlayınız ANGEL ZGL Hanımefendi, kimse sizi bu konuda birşey yazmaya zorlamıyor. Türk şiirinde bir mihenk taşı, bir kulvar olan olan bu kadar büyük emek sahibi bir şairin bir şiiri için niye bu saygısız üslup. Lütfen, söyleyecek sözünüz yoksa susun. Ya bana daha iyi birşeyler söyleyin ya da susun lütfen. Eh işte burada söylenecek bir yorum olamaz. Hadi size GÜLE GÜLE...

Sevgili Demircan Kardeşim,
Bu kararın beni çok sevindirdi. Teşekkür ederim. Sizler gibi bu ülke için çok gerekli olan aydınlık beyinli, ufuk yürekli, sevgi gönüllü ÖĞRETMENLERE gerek ülkemizin ve gerekse bu sitedeki pekçok insanın gereksinim var. Böyle kolay PES etmek yok. Teslim olmak yok. Kötülüklerle, düzeysizliklerle, niteliksizliklerle, hoşgörüsüzlüklerle, sevgisizliklerle, yıkama ve yağlamacılıklarla, yalakalıklarla, yağdanlıkçılarla birer sevgi eri, birer insanlık sevdalısı olarak savaşacağız. Karanlığı, bilgisizliği, sevgisizliği, hoşgörüsüslüğü yeneceğiz. Ama hep birlikte. Güç birliği içinde. Onun için Sevgili DEMİRCAN kardeşim PES etmek yok bu süreçte. Kalacaksınız ve iyiye, güzele doğru değişimi için savaşacaksınız. Kalmanıza ÇOKKKK sevindim. Teşekkür ederim kırmadığınız için. Esenlik ve sevgiyle kalın...

Sevgili zertox ve aerol kardeşlerim.Bugün kırıldım bazı arkadaşlara.Yoksa kolay kolay pes eden biri değilim.Sadece herkesin ( ben de dahil) kendini şair sandığı bir yerde yorum yapmanın - hele bir de hakarete uğruyorsam; kimseye hakaret etmediğim halde - kendini şair sandığı bir yerde üstelik eleştiriye tahammül gösteremeyecek kadar şair sandığı antolojide yorum yapmanın bir anlamı olmadığına inandım. İnsanların çoğunu zeki bulmuyorum artık; onlardan bu yüzden anlayış da beklemiyorum. Sevgili zertox ve aerol kardeşim, bir ülkenin kalkınması için önce beyinlerin kalkınması lazım. Sizler bu çabanın içindesiniz.Bir öğretmen olarak öğrencilerime bireysel özgürlüğü, kendine inanmayı vermeye çalıştım. Aydınlık Türkiye için çağrınızı kabul ediyorum. Burdayım çünkü aydınlığınız bana ışık olacak. İyi ki varsınız.

Ağır, ağdalı sözcüklerin ardına gizlenerek, söyleyeceklerini öyküleyerek imalarda bulunmak hiç hoş değil. Bir kere ne dediği anlaşılmaz böyle söylemlerin, insan neresinden tutacağını, neresinden bakacağını bilmez. Bu sebeple de bu türden sözler ya da yorumlar yerini bulmaz, boşlukta asılı kalır. Vaaz vermeyle, şiir bilgisi içeren yorumları doğru konumlandırmak lazımdır. Bu sitede bazı kimlikler açık, bazı kimlikler rumuzla gizlenmiştir. Bu gizlenmenin güzel yanı akademik kariyerlerin, toplumsal başarıların, alınan ödüllerin kişinin önüne geçmiyor olmasıdır. Bu çıplaklık kişisel bir tercih olduğu kadar bir cesareti de göstermez mi sizce? Herkesçe tanınır, bilinir olmanın rahatlığından sıyrılıp egosuzluğu yeğlemek. Her türlü gelebilecek eleştirilerin odağı haline gelmek.( çünkü eleştirilmeyi göze almayan gelişemez)Yine, bu sitede popüler kimliğinden sıyrılmış herkesçe saygı ve sevgi gören kişilerin olmadığını kim söyleyebilir? Belki de bu tür bir kimliktir siz şairleri ve şiirlerinizi değerlendiren? Belki de hayat üniversitesinden geçmiş doğal bilgelerden biridir? Belki de bir üniversitede kürsüsü olan bir hocadır. Ünlü bir yazar ya da şairdir. Bunu bilemezsiniz. Onları ancak şiirlerinize yaptığı yorumlarından bilebilirsiniz. Bilgileriniz ölçüsünde, onların ne tür bir birikimden geçmiş olabileceklerini kestirmeye çalışırsınız. Size yönelmiş eleştirileri sever sevmezsiniz ama lütfen ‘şiir saygısı’ icabı, karşı ifadelerimizi belirtirken, sözcüklerimizi dikkatle seçelim.
Bütün bu sözlerim kendini dünyanın merkeziymiş gibi algılayanlaradır.
Kısacası bu sitede herkes - son günlerin deyimiyle: aynı gemide. Saygılar.
Not değerli Demircan, Aerol'un dediği gibi zenginliksiniz. Bu gemiyi terketmeyiz lütfen.

Behçet Necatigil Hocam, benim de mensubu olmaktan çok onur duyduğum 100 yıllık eğitim yuvası Kabataş Erkek Lisesi'nin unutulmaz öğretmenlerindendir. Behçet Hoca, Yalnız bir şairdir. Çünkü kendisi Türk şiririnin yıldızlarından biridir. Çok iç dünyasına dönüktür. Behçet Hocanın şiririni, duygularını ve dizelerinin yakalamak için onun yörüngesine, beyin ve gönül yörüngesine girmeyi becerebilmek gerekir. Hiç unutmam 1974 yılının sonyazıydı. Kabataş erkek Lisesi I-H sınsıfında Lise öğrenimime başlıyordum. Edebiyat Öğretmenimiz muhteşem Recep USTA, eski bir saray olan Kabataş Erkek Lisesi'nin I-H sınıfının giriş bölümünden görkemli, sıcak, olağanüstü bir şiiri okuyarak derse giriyordu. Bizim ilk edebiyat dersimizdi. Şiir Behçet Necatigili'in bir şiiriydi... Recep Usta öğretmenimin okuduğu o şiirin dizeleri değil, ama ses tınıları hâlâ yüreğimin özel bir yerinde yaşamaktadır. İşte Behçet Hoca böyle bir şeydir. Yürekte yaşayan ses tınılarıdır, müzik notalarıdır. Günlerdir her fırsatta söylediğim NİTELİKLİ ŞİİR işte budur. Kendidisni anımsamazsınız, sözlerinin anımsamazsınız; ancak, sözcüklerin beyninizde ve yüreğinizde yarattığı ses tınıları sizinle yaşar gider. Behçet necatigil Hocayı burada rahmetle ve saygıyla anarken; sevgili Recep Usta öğretmenime de gönüller dolusu saygılarımı sunuyorum.

Sevgili Demircan, siz bir zenginliksiniz. Lütfen buraları terketmeyiniz... Sizin gibi nitelikli ve içten kardeşlerimiz ciddi olarak bu forumu varsıllaştırıyor. Sizin bu protest ayrılığınız beni ciddi anlamda üzer. Kalın ve nitelikli şiir adına birlikte emek ve sevgi yaratalım ve yol alalım. Ben burada kalamnızı rica ediyorum Sevgili DEMİRCAN Kardeşim.

Şiir mi? Fakat nerede?.. deme alışkanlığını kanıksamış dostların şiirlerine baktığımızda bazı usta şairlerin etkilerinden kurtulamadığını; onların gölgesinde şiir yazmaktan hoşlandığını görüyoruz. Maalesef izinden yürüdükleri üstada gösterilen saygıyı bir diğer üstat hak etmiyor onların gözünde... Ve.. izinden gittiklerinin merhamet, hoşgörü ve haddini bilme hususlarındaki hassasiyetini göz ardı ederek...