Yıldızımdan Kopuyorum

İçtim
İçtim dalgalarla konuşana dek
Anlıyorum hayat başka bir yerde
Ben arıyordum neşenin aslını
Fakat ellerim kırılıyordu her seferinde
Güzel bir yer hazırladım ölümüme
Bir daha doğmayacak her düşe
Ben ölmeyi öğrendim
Senin kollarından düşe düşe
Sabırsızım göremediğim
Ve bir daha öğrenemeyeceğim
Yeni heveslere
Bir yıldız gülümsüyor bana tepeden
Sanki biliyor yaralandığımı her yerimden
Bakıyor ve acıyor benim halsiz bedenime
Bırak diyorum beni
Bırak ki
Göreyim yeniden
Senin olmadığın yerleri
Fakat göğün acıması yok
Köhne bir öfkeyi taşıyor yüzünde
Her gün doğumunda bırakıyor kendini
Sert ve kuytu düzlüklere
Bertaraf et beni yıldız
Artık çıkmak istiyorum
O parlak ve vicdanlı karnından
Kurtar
Beni kopar
Ve büyüt
En baştan