Yıldızım Şiiri - İlyas Şahin

Çok karanlık gecelerde daha iyi seçiliyorlar
En karanlık çağların, en parlak yıldızları.
Çok karanlık çağdanım ben, katrana bulanmış gecelerden
Katranlı gecelerde onlara bakmalıyım

Nede güzel parıldıyorlar!
Bilmem ne kadar ışık yılı uzaklarda
Oysa ki
Elimi uzatsam, tutuvereceğimi sanıyorum.
Ellerimizi bir kaldırıversek kıyama
Tutuverecek
En azından gösterecek işaret parmağım onları
Sanarım ki dile gelecek
“İşte, işte mutluluğun yıldızlan levhaları” diyecekler.

Nedendir şu yıldız çok dikkatimi çeker!
Diğerleri de en az onun kadar parlak
Ama ona baktığımda, alıp götürüyor beni, düşüncelerimi
Nede güzel parıldıyor!

O nun adı Mus’ab olsun
Gönlümde ki adı ise fedakarlık
Yol gösterenim yıldızlarından
Hep parlak, hep ışıl, ışıl
Zenginliğin içinde fakirliğin
Fakirliğin içinde gerçek zenginliğin
Adı olsun bu yıldız

Ne kadar da isterdim konuşmasını
İstemesini bizlerden
“Takipçisi olun” demesini, yıldızların
Ne kadar da isterdim dua etmesini
Karanlığımın pusulasının
“Onlara yardım et, yönlerini şaşırmasınlar”

Nedir yıldızları olmayan karanlığın adı?
Ya durumları
Yıldızsız karanlığın karaltıları
Yıldızsız, ışıltısız, Mus’ab sız

(Tem-03)