Parlayan bir yıldız gibisin sen benim sensiz bu dünyamda
Fark edilmek için gecenin karanlığına senin hiç ihtiyacın yok
Belki farkındasın belki de değilsin ama sana olan tutkum çok
Sen İçimde sönmeyen bir ışık değil kocaman ateşsin eşin yok
Sesin çıkmaz sadece parlar durursun o alaca gecenin karanlığında
Seni görmek istesem de imkansız ben sabah kalkıp hep başucumda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta