Yıldızı Düşmüş Paşa Şiiri - Ercan Cengiz

Yıldızı Düşmüş Paşa

hani verdiğin sözler vardı
yıldızı düşmüş paşa
üç-beş ‘eşkıya’ya karşı
yolunu bulunca mı unuttun
oysa sırtımızda taşıdık bir eşek gibi
öldük, öldürdük senin için
boğulduk anaların ahı’nda

her sancımızda o bildik sözlerin
o hain bakışların payidar
bir bilsen kaç parçaya bölündük
süslü halkalara geçirdiğin yalanla
biz ki bilmezdik ince ayar sözleri

sözünü söz bildik, yalancın olduk
alkışladık / övündük
toz kondurmadık adına, itine, ceddine
yol tuttuk geldik arkandan
döndük karda cilveleşen kurtlara

ölenleri gömdük yan yana
ne kefene sardık, ne çiçek koyduk başına
seninse sarkan gerdanın beslendi taze kanla
canımıza bilenmiş dişlerini büyüttü kaslarımız
ve salladığın kuyruğa takılıp geldik ardından

sen ki smokinli bir paşa, bir devlet, bir ordu
1870’lerden sonra konuştuğun dili
sen boyu kısa, teneke sesi uzunca çizmesi
el koyduğun atın sırtında ve toprakta
eğlenmene bak, ocağımız harabe

smokinine lafımız yok, haşa
kumaşı sağlam, çift dikiştir yakası
tutar kirini sızdırmaz kalıbının dışına
nasılsa kılıftan öte görmez göz
eşekliğimize ver paşam, el ele verdik senin için
say ki gücümüzün farkında değildik
önünde dizildik sıra sıra

şerefin olsun paşam tankın, topun, copun
senin için öldük, öldürdük senin için
sense her kime sarıldıysan
bilirdik yılanı, yer açardın midene

olsun paşam, saltanatını sürmeye bak
devir senin, cenk senin, şan senin
senin için ölmeye doğmuşuz ölümden
kuyruğun görünmesin yıldızın düşmüş
kuyruğunla paşam sakla ayıbını

Toprak Tutsun Külümü