Yıldızeli Gel Diyor Şiiri - İsmail Malatya

Konuştum ben de evet
Açıldı bak dil, diyor
Bu sana açık davet
Yıldızeli gel, diyor.

Ağılda Daşbaşaların
Serin eser yel, diyor
Gel dağılsın saçların
Yıldızeli gel, diyor.

Gel artık sabrım taştı
Cennet Çamlıbel, diyor
Çiğdemler çiçek açtı
Yıldızeli gel, diyor.

Solacak eni konu
Bahçendeki gül, diyor
Gel bari sula onu
Yıldızeli gel, diyor.

Eviniz yıkılacak
İyi değil hal, diyor
Canın çok sıkılacak
Yıldızeli gel, diyor.

O evler yıkılırsa
Sonra ne der el? diyor
Şenlenir bakılırsa
Yıldızeli gel, diyor.

Yonca tarlalarınız
Oldu birer çöl, diyor
Nerde davar, arınız?
Yıldızeli gel, diyor.

Gücükburun'da baban
Gel burada öl, diyor
Benimle olsun çaban
Yıldızeli gel, diyor.

Gel duruyor kör kuyu
Kazma, kürek, bel, diyor
Ekinler adam boyu
Yıldızeli gel, diyor.

Elin olsun İstanbul
Ora gurbet el, diyor
Ben miyim, o mu makbul?
Yıldızeli gel, diyor.

Güldüm Sabit Başkan'la
Sen de gelip gül, diyor
Gel artık beni anla
Yıldızeli gel, diyor.

Yok ki gelmene engel
Artık bunu bil, diyor
İsmail MALATYA gel
Yıldızeli gel, diyor.

25/04/2020-CUMARTESİ-İST.