Yıldızdı Kadın güneş buldum
Yıldızdın sen güneş buldum ben
Ben de bir ibrahimim
Ey kadın
Al gülen gözlerini de git artık
Adı her saatime çivilenen gül kadındın bir -sen
Gönlüm en paşa aşkın rahlesine oturmuş kan ter içinde
Adı her saatime çivilenen gül kadındın bir -sen
Git artık
Yıldızdın güneş buldum
Baldın
Ballar balını buldum
Ben aşkların paşasını buldum
Yıldızdın kadın güneş buldum
Ufukta güneş var şimdi gönlüm için
Sen güldün dilimde güller tattım
Güllerinle kırk yıl oldu gönlümdesin
Git artık taptaze yaşandı gül hatıraların
Geçilir kadından gülden perdelerden...
Ufukta görülünce güneş gönül gül olur
Bu yusuf gönül zelihadan sığınır zindanlara bile
İbrahimdir bu gönül gecesine güneş artık
Ben çarpıldım ama tapınmam sana
Git artık
Ufukta güneş var şimdi silinmez mi yıldız
Gönlüm bir ibrahim değil şımarık
Güneş çıkınca söner yıldızlar...
Sen yıldız oldun bendeki geceye
Bendeki çılgın yalnızlığa
Işıklarına kurban olduğum
Adı her saatime çivilenen gülsün gül kadınsın bir -sen
Gül kadına güller yakışır
Göğsüne güller tak
Sana ait gecede kal artık
Yıldızdın kadın güneş buldum
Gündüzümden çık artık
Kayıt Tarihi : 1.1.2016 08:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!