Yıldız Yağmurları Şiiri - Mehmet Özbilen

Bir bakarsın ki!
Yıldız yağmurları başlamış,
Uzayın derinliklerinden,
Işıl,ışıl,
Senin gözlerin gibi

Bir bakarsın ki!
Bahçendeki ağaçlara
Sabahları bülbüller konmuş,
Karşılıklı gülüşüyorlar,
Senin gülüşlerin gibi.

Bir bakarsın ki!
Günün birinde,
Seni beklediğim istasyonda,
Akşam olmuş,
kimseler kalmamış peronlarda,
gelmeyeceğini bile,bile,
Tren pencerelerinde,
Yalnızları oynarım,
Senin oynadığın gibi.

Bir bakarsın ki!
Son trene biner,
Çok uzaklara giderim.
Bırakırım tüm sevdiklerimi,
Bir daha geriye dönermiyim,
Bilmem, senin gibi.