Her dem,
Çıkar güneş o ihtişamıyla.
Işıtmaya her yeri ışığıyla.
Herkese gülücükler dağıtırken.
Koca mavi gökte yalnızlığına üzülürmüş.
Bir bakmış yanıbaşında
Göz kırpıyor minik yıldız.
O da küçük olmaktan bıkmış,
Güneş gibi herşey pervane olsun ona.
Anlamışlar en sonunda
Yaratan hiç amaçsız,faydasız bir şey yaratır mı?
Güneş ziya ile harelenmeye,yıldızsa mehtaplı gecelerde göz kırpmaya devam etmiş.
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!