Sönmüş bir yıldızın üzerinde,
Yalnız bir adam.
İçin için yanar yıldız,
İçin için yanar adam.
İçin için söner yıldız,
İçin için söner adam.
Soğur yıldızın kabuğu,
Dünya mı olacak ne?
Üşür yalnız adamın ruhu,
Sevdasız mı kalacak ne?
Sönmüş bir yıldızın üzerinde,
Yalnız bir adam.
Yalnız bir adamın yüreğinde,
Sönmüş bir yıldız.
İçin için yanar yıldız,
İçin için yanar adam.
İçin için söner yıldız,
İçin için söner adam.
Sönmüş artık yıldız parlamıyor bile…
Kamaşmıyor gözleri adamın.
Ölmüş artık adam gülümsemiyor bile…
Yakmıyor ateşi yıldızın.
Sönmüş bir yıldız,
Ölmüş bir adam…
İçin için yanan yıldız mı?
İçin için yanan adam mı?
İçin için sönen yıldız mı?
İçin için sönen adam mı?
Sönmüş bir yıldızın üzerinde,
Yalnız bir adam...
Adamın kollarında zincir olmuş zaman....
Mesut ÇiftciKayıt Tarihi : 19.1.2011 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/19/yildiz-ve-adam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!