Yıldız Tozu Şiiri - Leyla Özercan

Bir düşün düşlemleri çizdi seni yoluma
Bütün youşların bittiği yollara serpilmişti
umudun! ..
Ve inişlere sinmişti ürkek bakışlarının
kokusu.
Bekleyişlerin sırdaşı sıradan duraklar
taşıyordu senin adını..
Anlamsız,yitik ve durağan duraklar! ..
Düşlerinden taşıdığın öykülerin asılıydı
ağaçlarda.
Ve ağaçlardı,dilinde hüzünlü ezgileri
Kuşlar konmuştu ayrılık acısına…
Acıydı her gelişte evde yakalayan.
Her kapıyı çalışta sevinçle ağırladığın
hüzündü.
Ve hüzün yatıya kalırdı yüreğinde! ..
Yüreklerce hüzün dolardı da dünyan
Senin bedenin sokaklara taşardı! ..
Oysa artık kuşlar göçmeliydi
hüznünden..
Yolların tozu yılların kokusu
yıkamıştı seni.
Yıldızların selamı yaralamıştı düşlemleri
Ve artık zorlu yokuşların sonunda
hüzün çaldığında kapını yeniden
Seni evde bulmamalıydı
Sen yeni düşlere,yeni gizlemlere
konuk olacaktın…
Yeni yolların düşümsel duraklarında,
Düşlerin yakarışı çığlıklaştığında
Bir avuç yıldız tozu bulacaktım
yüreğinde,ellerinde! ..