Yıldız Tozu Şiiri - Efecan Kıymaz

''Bak etrafına'' dedi bana,
Pet bardaktaki köpeköldüren konuşuyor,
-Yalnız içmeyi seviyorsun-
Sordun mu tanrıya?
Neyi?
Ya yıldızlara
-Nereden geldiğini-
Sözlerimi tamamlıyor,
Tam ağzımı açacakken,
-Bilmiyor muydun?-
Onları sarhoşken senin söylediğini.

''Bak etrafına'' dedi bana,
Kafamı çevirdim ensemin ardına,
Bir sarhoş ne kadar güzel görebilirse dünyayı,
Ben de o kadar gördüm.

Sola bakıyorum,
Şeytan ''bir ben bilirim'' diye haykırıyor:
''Bir ben bilirim!
Bir ananın bebeklerinin eline soğuktan donmasınlar diye
Saç kurutma makinesi tutuşturup kendini astığını.
Bir ben bilirim!
Ailesini doyuramayan bir babanın
Her gece gözyaşlarını saklayan ter kokulu yastığını.''
Peki ya dostlarım, Şeytan mı haklı?

Sağa bakıyorum,
Sana soruyorum, sen ne olmasını isterdin?
Hiçbir şey yapmıyor, kusursuz ya Tanrı.
Öylece parıldıyor, evrende bir yerlerde,
Bir mekan bir ışık olsa,
Tapınsak gölgesinde,
Hep aynı saatlerde,
Bunca haykırış,
Yalvarış yakarış,
Zavallı hayatlarımıza
Onurlu bir kapanış.
Ya adalet nerede?

Anladın mı?
İşte bu kadar sarhoşum.
Delinin teki Tanrı'yı anlatmaya koyulmuş aciz bir şiirle,
Belki de tek akıllı olan benimdir,
Çünkü tek acı çeken benim,
Etimle kemiğimle.
Delirmeyi fark etmek nedir bilir misin?
Ben bilirim.
Her şeyin gözünün önündeyken kaybetmek nedir bilir misin?
Ben bilirim,
Sen bilme.
Ben sorarım,
Sen sorma.
Ben içerken düşündüm senin yerine,
Sen düşünme.
Hayatı yaşa.

Buraya kadardı,
Bu benim bir haykırmamdı,
Zamanı kırıp geçti bile.
Hangi yıldaysan,
Başını soktuğun solucan deliğindeysen,
Beni iyi dinle, beni iyi anla:

Mutluluk da var, suskunluk da,
Aşk da var, hüsran da,
İçmek de var, kusmak da,
Rol yapmak da var, sarhoşluk da.
Biri varsa diğeri de var,
Belki yaşanır sırayla.
Ama ölmek var ki,
Ölmek...
Denizden aldığın bir avuç kumu,
Yüz metre ilerleyip aynı denize bırakmak gibi.
Gökyüzüne bak,
Kayan yıldızların tozuyuz biz bu hayatta,
Demleniyoruz daha iyi yanmak için, her nefes aldığımızda,
Ölmeyi hatırlıyoruz dışarıya her soluduğumuzda.
Hayattan kayıp gitmek,
Tıpkı bir yıldız gibi...

-Peki ya Tanrı varsa?-
''Kapa çeneni!'' böyle dersin eğer sorarlarsa,
Hepimiz yıldız tozuyuz, nedenini sakın sorma.