Yıldız Korusu Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Bir seher vaktini aşarak,
mübarek sabahında,
Yıldız Korusu’na dalmak gibi olmalıdır,
cennete dalmak.
Zikriyle muvazzaf binlerce pak ağızda,
Hakkı terennüm olmalı,
kuşları duymak.
Güzel sonuçlar doğuran,
hikmetli güzelliğin aşkına,
Ağaçlar boyu dallara sarmaktır,
“hu” diyen her rüzgârın aşkına,
binlerce dalında,
raks olmaktır.
Soğuğunda özlemler yatan,
efsunlu cennet.
Var oluşun hissidir ve aşkıdır, donmak.
Doğacak güneşin ümidi gibi aşkla,
yeniden uyanmak gibidir cennet,
Yıldız Korusu'nda mevcudatla.