Yıldız kıskanırdı Şiiri - Süleyman Karac ...

Sevdanla geçen her zamanımda
Yarınlarım umutla dolu,yüzüm güleçti benim
Seninle yeşeren, seninle baharlar açan mevsimlerim vardı
Gök yüzü bir başka gülerdi
Semalarımda süs olurdun başıma
Ellerim duaya kalkınca senli cümleler dökülürdü dilimden
Rabbimden seni diler, seni isterdim
Geleceğe umutla bakan penceremdin
Vefalı aşk özlemim,hayalimdin
Yosun gözlerin dünyam,
Gamzelerin yuvam,
Bakışın cennetimdi
Dudağımdan bir kez daha dökülüverirdi ismin
Her nefesimin yarısı sendin, yarısı ben
Kahkahaların içimde açan yediveren
Canım, cananım, cennetim
Yerde toprağım, gökte yıldızım
Dalda yaprağım, gülde tomurcuğumdun
Demet demet açar, reyhan reyhan koklardım
Yıldız kıskanırdı suretini
Ay donuk kalırdı yanında
Güneş sen kadar ısıtmazdı ruhumu
Ya şimdi
Ya şimdi,karanlıklarda donuyorum
Günahsız, nedensiz gittiğinden beri
Kurudu dalım,Soldu gülüm,kesildi hayat suyum
Terk etti beni hem özüm hem ruhum
Sensizlik yalnız bana ölüm
Eğer mutluysan uzaklarda
Bırak kendi kuytumda sahipsiz köpek gibi öleyim

Süleyman KARACABEY