Yıldız Işığı Şiiri - Yusuf Kazak

Tokatları çarparken denizlerin
Acından kızarmış çehreme
Kaybederdim hem kendimi hem seni
Sonsuzluğunda maviliğin.
Güvendiğim gökteki yıldızlardı
O çok ayrı dünyan olan
Bir de cebimdeki eski pusula
Yönümü hep sana çeviren…

Özlediğimde seni,
Dizilirdi tüm gezegenler gökyüzümde
Cömert şöleninde feleğin
Yürürdün yıldız tarlasında
Safirden kıyafetinle
Şahit olurdu geçit törenine
Tüm galaksiler;
Yıldız ışığına imrenen…

Gecem ay olurdu gemim yay
Fırlayıp yol alırdım yıldız ışığında
Ak gölgen düşerdi denizlere
Işıl ışıl yanardı adalar
Yansıman düşerdi yüreğime
Al al kanardı aşkından…

Her yerdeydi yıldız ışığın;
Sularımda, gecemde, kalbimde…
Her yerdeydin;
Yıldızların da ötesinde…