gece uyuyamadım...
bir süre camın ardından baktım çevremi saran karanlığa...giderek aydınlandı gece...dışarı çıkıp balkona yürüdüm...
bir şey de yok beni oyalayacak...fırtına öncesi bir gerilim var içimde...bir türlü baş edemiyorum...
beklemek... eylemsizlik yani... yapılacak tek doğru şey de bu maalesef...bu soğukta bu yalnızlık...bu suskunluk...şu yağmur’un sesi de olmasa...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla