gece uyuyamadım...
bir süre camın ardından baktım çevremi saran karanlığa...giderek aydınlandı gece...dışarı çıkıp balkona yürüdüm...
bir şey de yok beni oyalayacak...fırtına öncesi bir gerilim var içimde...bir türlü baş edemiyorum...
beklemek... eylemsizlik yani... yapılacak tek doğru şey de bu maalesef...bu soğukta bu yalnızlık...bu suskunluk...şu yağmur’un sesi de olmasa...
odama döndüm...yatağıma yöneldim...yıldız düştü yanıma... :)) sıkıca sarıldım...öylesine...
varsın biliyorum...bu öyle bir şey ki, yokluğunda bile varsın ve benimlesin...
10.11.2005 (A)
Şafak KocabıçakKayıt Tarihi : 11.11.2016 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"varsın ve benimlesin"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!