Yıldız Düştü Şiiri - Rabia Barış

YILDIZ DÜŞTÜ

Yine bir sala coştu
Yükseldi minareden
Yine bir yaprak düştü
Yıldız düştü göklerden.

Hangi dalın altında
Bükülüp soldu revan
Hangi çatı altında
Koptu bilmem ki şiven.

Yürekler dolu dolu
Her bir çehrede hüzün
Yaşlı gözler buğulu
Bağ hazin bağban hazin.

Yine bir bahar soldu
Ölümün gölgesinde
Bir can daha son buldu
Hayatın cilvesinde.

İki heceli bir söz
Acı gizler içinde
Ruh ölümsüz, gül öksüz
Solar kendi içinde.

Durulmaz bu âlemde
Misafirlik bitince
Dostlar kalır elemde
Elhakk vade yetince.

Rabia Barış