süreyyalar sarmıştı
denizleri,
semalara öykünmüştü okyanuslar
süreyyalara bürünerek
laciverte dönmüştü gece
ama hüzün kokmuyordu saatler,
Ay
med cezirlerle alıp götürürken suları
okyanuslar halen kendini
sema sanıyordu
büründüğü süreyyalarla
gündüz oldu
okyanuslar halen kendini
sema sanmaya devam ettiler
güneşi
içine alarak
Kayıt Tarihi : 9.7.2003 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)