hiçbir nesneye benzemediğini farketmek !
üst insan gölgesiyle oynamak duygusundan ayrışmalıydı
arafta,meydan okumalar dünyasını itmekti uçurumlardan
yosunlanmış kayaların nazında git gelin köpüğüydü tek varoluşun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta