Yıldız Dağlarında Çoğalır Benim Umudum

YILDIZ DAĞLARINDA ÇOĞALIR BENİM UMUDUM

Eyy gönlümün hasreti
Sevdiğim neredesin
Bir sabah seher yeliyle
Bana bir kere çıkıp gelsen
Dağılsa tepemdeki şu kara bulutlar
Sen dönersen eğer bitecek özlemin

Istıraran’ca Dağlarından bilirim
Ay ve yıldızların kaynaştığını
Bu şehirde
Döneceğin an karışıyor hayallerime
Çoğalır umutlarım
Şimdi beklersen beni
Yokluğun esir düşüyor bedenim
Hasretinse prangadadır yüreğimde
Şu koca yalnızlığımı
Özlemin paylaşırken
Sen dört mevsim
Hangi ülkesindesin

Ey sevgilim cananım biliyor musun
Bütün gün yokluğunda kanıyor içim
Kapanmıyor yaralarım sensiz
İnan ki kabuk bağlamıyor
Bitmiyor ki gönül derdim
Gecelerim karanlığın en siyahında
Günüm gündüzüm aydınlık değil
Bil ki
Ağrılarım dinecek
Sen gelince
Karanlık dünyama güneş gibi
Doğacaksın
Oysa ki yanlız sensin
Beni mutlu eden

Ey Avrasyanın sultanı sevdam
Ekmeğim aşım ışığım yaşama gücüm
Yine Kırklar incisini takmışsın gerdanına
Tenim teninin kokusunu ararken
Buram buram burnumda tütüyorsun
Bir boynu büyük sen
Bir boynu büyük ben
Akşamlar hüzünler çöker geceme
Garip yalnızlığımın üstüne
Nasıl dayanır sensizliğe
Bu takatsız beden neden

Aradan yıllar geçse de
Bir tanem sevdiğim yavuklum
Sen benim gözyaşımda saklısın
Hayallerimde değil kalbimdesin
Sen bir başkasın sevgili cananım
Gel artık gel
Ey gönlümün saklı cennetinden doğan
Ve ömür dağında batan güneşim
Seni inan ki ben çok özledim
Yağmurlar düşüyor son
Yolculuğumun üstüne
Gel yüreğim sensiz ayazında
Üşümeden

Söz : Muharrem Özçelik (Işıkoğlu)
Yayınlanma tarihi :03.02.2024
Not : Bu şiir Selami Tıraşlar tarafından
seslendirimiş olup, Yotubu da yayınlanmıştır.