Hayatımdan her kopup gidene,
bir de umutlarıma,
bir yıldız tuttum,
kendimce…
İçinde bir sürü rağmen olan,
Garip,
adı konmayan bir masalın,
hüzünlü anlatımının siyahlığında,
gülümseyen bir yıldızdın,
mavice…
Özledim, döndüm yüzümü göğe.
Kah haykırdım, kah fısıldadım.
Dertleşip, söyleştikçe
Korkup, saklandın ürkekçe,
Siyaha, simsiyaha kesti gökyüzü
Ne mavi, ne yıldız kaldı,
Mevsim kara mı ne?
Kalbim tekledi, çaresizliğim üşüştü yine,
Avuçlarımdaki özlemi,
Ağaran şakaklarıma bastırdım,
ıslak bir ağrı oldun birden bire,
kopup gittin gizlice,
Canım yandı
yüreğime batan yıldız
pek sivrice…
Bir yıldız söndü,
Bir ben ağladım
sessizce...
Kayıt Tarihi : 13.5.2002 03:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
neden gitmek için gelirler ki...nedenn...neden ağlatırlar...neden.
sevgilerle
TÜM YORUMLAR (26)