Yıldız*** Şiiri - Ercan Keskin

Yıldızlar ışıldıyor gökyüzüne bakınca
Biz ona yıldız kaydı deriz çıplak gözlerle
Yanıp sönüyor gibi atmosfere dalınca
Farklı anlam yükleriz çoğu kez kem sözlerle

Parıldayan göktaşıdır havada yanarken
O benim işte sense beni yakan atmosfer
Serseri mayın gibi öylece dolaşırken
Sensin beni yakanım öylesine kaç sefer

Aşk böyledir işte kendini yakanı bulur
Dedikodusu olur yine kem sözlerle
Kadir kıymet bilmez hiç aşkını soğurur
Ne olduğunu bilmez yanma derecesinde

Siz onu kayan yıldız sanırsınız öylece
Halbuki yıldız kaymaz hiçbir yere kaybolmaz
Yer değiştiren aşktır hep gönülden gönüle
Öyle derde giriftar olur ki umar bulmaz

Parsek parsek uzaktan ışığın hiç ulaşmaz
Ulaşsa bile beni asla hiç mi hiç bulamaz
Ben artık somuttan soyuta yadellerdeyim
Geciken ilkbaharın gelmesini beklerim

Aşkı atmosferde yanan meteordan sorma
Gözlerimi uzakta gönül gözüyle yakın
Şansın varsa görürsün ay ışığında
Hele mehtap çıkmışsa ayan beyansın

Kalemim gitmiyor eskisi gibi kağıda
Eskisi gibi hatırdan çıkmıyor cümleler
Sen yoksun yanımda işte o yalnız anımda
Kolay anlam bulmuyor dağılan düşünceler

Oysa seni yanımda hissediyorken her an
Sular seller gibi akıyordu o dizeler
Hepsi mazide kaldı hep artık her şey yalan
Ömrümün bakiyesi sensiz geçen/cek seneler

Seni keşfettiğimde yeni bir dünya bulmuş
Gibi( öyleydi zaten ve öyle zaten)ben ki
Sevincimden başım göklere değmişti sanki
Değil tamamen gerçek ,son görümlüğüm buymuş

Muhayyel sevgiliye yazdığımı sanırdım
O ateşli aşk şiirlerini yana yakıla
Evet tamamı ile gerçek yalnız sana yazdım
Bundan sonra da sana yazacağım hep sana