Yıldız Şiiri - Sedat Koçar

Yalnız bıraktığın o günlerimde
söküp atarcasına
Kalbinin en derinliklerinden,
Gecenin bir yarısında yerinden kayarak,
Yok olmaya mahkum ettin.

Kaybolurken yokluğunla
Tek gördüğüm gözlerindi.
Gitme der gibi
sonbaharda dökülen yaprakların
Ardından yalvarırcasına...

Çıldırırcasına yağan yağmur altında
Şemsiyesiz dolaştıklarımız,
Bir yalandı şimdi.
Ayrılığı hayal bile etmediğimiz
O günlerimizde.

Belki kaderdi;
Ama ayrılışın son noktasıydı.
Bir yıldız!
Eşsiz yıldızımdın sen,
Hayatımdan gidişin de,
Bir yıldız gibi oldu.

Kayıp gittin avuçlarımdan,
kaymasını yalnızca geceleri gördüğümüz,
Kaydığında,
Dilek tuttuğumuz,
Bir yıldız gibi...