Amaçsız bulunca kendi kendini,
Ararmış yollarda hüzünlü kısmeti.
Nedensiz mutluluklara yelken açıp,
Çaresizce donuklaşan zaman içinde,
Billur bakışlı gözleri farketti.
Birçok siluet puslu kalırken,
İçini yakan volkanın sıcaklığında,
Sızlayan yaralarına deva buldu.
Unutulmuş eski yazıtların birinde,
Sevgi kitabelerindeki yıldız,
Kavrayabilseydi birazcık,
Herkesin sevgiyle yaşam bulduğuna;
İnanırdı belki!
Bu sevginin onun için yaşatıldığına.
Kayıt Tarihi : 31.3.2002 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Davran](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/31/yildiz-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!