Yıldız Şiiri - İbrahim Falay

Allah'ım gökyüzün de bir yıldız
Üstümde parlıyor
Gözümde ufacık bir ışık
Gibi gözüküyor
Bende onun açısından Bir noktayım
Birbirimize uzak
göz görüyor Gönül algılıyor
Birbirimize el uzatmadan
Ne onun ışığı beni aydınlatıyor
Nede benim varlığım
Ona ışık katıyor
Uzak diyarlar böyledir işte
His var göz var gönül var
Dokunmak hissetmek yok
Göz görür gönül almaz
Gönül alır göz görmez
Işık olur aydınlatmaz
Nesne olur ışığa katkı sağlamaz