Bir iz var gökyüzünde, bulutları yararcasina,
Kasların olsa gerek.
Bir çizgi var sanki denizin sonunda,
Gözünün önünü çizen percimin olsa gerek.
Bir çaresizlik yüreğimde sizlsyan
Gözlerinde beni gördüğümde bile azalmayan
Fidan sanki kocaman orman içimde
Bir avuç toprakta buyur tohumlar
Korku içimde durduramadigim
Büyük insanlar tanıdım küçük düşünen,
küçük insanlar oldu bazen, hayatı öğrendiğim,
yasaklar var önüne geçemediğinim
ve bir yıldız uğruna tüm yıldızları yakarım...
Seni sevdiğim gerçeği ile yasamak
beni sevdiğini bile bile
ve ruhuna sahip olduğumu bilmek teninden önce...
Senin korkun ile uyumak kadar tatlı ne var ki...
Kayıt Tarihi : 4.3.2014 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/04/yildiz-138.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!