Yıldırım Doğmuş Şiirleri - Şair Yıldırım ...

VEDASIZ GİTME SEN 224
Vedasız gitme sen beni üzersin
Elimsiz ellerin nasıl gezersin
Sensiz gül bahçesi kurur bilirsin
Vedasız gitme sen beni üzersin

VEFASIZ MI SANDIN...6+5
Beni eller gibi, vefasız sandın
Seni bırakır da, gider mi sandın
Sen benden de öte, canımdan candın
Beni eller gibi, vefasız sandın

VİCDANLARIN ÇIĞLIĞI...
Vicdanları kurumuş dilleri zehir
Aşşağılık mahluklar oldular vezir

Ağızdan çıkanları duymaz kulaklar
Salyalı kuduza dönüşmüş insanlar

VURDUN CAN EVİMDEN
Vurdun can evimden, sızım sızım sızladı
Bin mendil ile sildim, gözüm yaşı durmadı
Attım kendimi çöle, benden bir iz kalmadı
Vurdun sen can evimden, sızım sızım sızladı

YAKIŞTI MI HİÇ SANA
Sen gel ki bitsin artık, yürekteki acılar
Sen gel ki bitsin artık, bendeki bu sancılar
Aklına gelmedi mi, bana bir veda etmek
Yakıştı mı hiç sana, veda etmeden gitmek

YAKTI BENİ SEVDAN
Ben sevdamı suya yazmadım
Çölde ki kumlara çizmedim
Ben sevdanı kalbime çiviledim
Yaktı beni sevdan duman oldum

YAKTIN SEN BENİ
Gönül defterinden, silmişsin beni
Kimse yerini almaz, demiştin hani
Geceler ziyandır, Görmezsem seni
Demiştin güzelim, unuttun beni

YAKTIN YENİDEN
Kül olmuş ateşi, yaktın yeniden
Bırakma bir daha, etme sevginden
Üzülse de bülbül, geçmez gülünden
Kül olmuş ateşi, yaktın yeniden

YALAN...13 hece
Yalan üzerine kurulu senin dünyan
Rüyalarım da görsem de hayıra yormam
Sevgin yalan verdiğin sözlerin yalan

Yalanmış meğer o güzel bakan gözlerin

YALAN DÜNYA
Her lafın birinde yalan dünya dersiniz
Gerçeğini görüp de mi böyle söylersiniz
Gözünüzle görür üzerimde gezinirsiniz
Bana nasıl yalan dünya dersiniz