Yıldırım Doğmuş Şiirleri - Şair Yıldırım ...

GONCA GÜLE KONMUŞ BÜLBÜL GİBİYİM
Her gün yeni baştan, aşık olurum
Gonca güle konmuş, bülbül gibiyim
Durmaz benim dilim,şakır dururum
Gonca güle konmuş, bülbül gibiyim

GÖNLÜMDE GÜL AÇTIN
Gönlümde gül açtın, bahar gelmeden
Canıma can kattın, hiç incitmeden
Ruhumu güldürdün, kendin gülmeden
Gönlümde gül açtın, bahar gelmeden

GÖNLÜME AYAZ DÜŞTÜ
Gönlüme ayaz düştü, sen benden ayrılalı
Bir daha gülemedim, yürek kaldı yaralı
Kar düştü saçlarıma, ruhum sensiz kalalı
Gönlüme ayaz düştü, sen benden ayrılalı

GÖNLÜME BAHAR GELDİ
Gönlüme bahar geldi seni görünce
Açmaz güllerim açtı bülbüller öttü
Dallarım hep çiçek Yer yeşile döndü
Gönlüme bahar geldi seni görünce

Gönlüme gir, Cennet olsun
İçim dışım neşe dolsun
Her  bir günüm böyle olsun
Beni gülüm seven sen ol
(Beni canım, seven sen ol)

GÖNLÜMÜN KIŞINDA AÇAN ÇİÇEKSİN
Gönlümün kışında, çiçeksin açan
Güneşsin ruhuma, neşeler saçan
Çiçekten çiçeğe, neşeyle uçan
Gönlümün kışında , çiçeksin açan

GÖNÜL BAĞIMA 10 hece
Hangi el değdi gönül bağıma
Gülleri mi kırıp ta savurdu
Hangi rüzgar nasıl esti bilmem
Yaprağını dağıtıp savurdu

GÖNÜLLERE SULTAN ESMA
Gönlü güneş, yüzü aydır
Tatlı dili, cana candır
Güler yüzlü, bir bayandır
GÖNÜLLERE SULTAN ESMA

GÖNÜL TELİME BİR MIZRAP VURDUM (10hece vezni)
Gönül telime bir mızrap vurdum
Nağmeleri satırıma kurdum
O yar da beni seviyor sandım
Söyle öylemi dir deli gönül

GÖRDÜKTEN SONRA 5+5
Gözlerim seni, gördükten sonra
Başka kimseyi, inan görmedi
Gönlüm de seni, sevdikten sonra
Başka kimseyi ,böyle sevmedi