Bir ay çarpmasına benzer beyazlığın
Gördüğüm güzellik yanında
Sonsuz bir mavilik kucaklar beni
Uçsuz bucaksız kıyılarında
Susmaya yeminli dudakların
Sonsuz kere öpülmeye arzulu durur
Boş bir çerçeve sanki yüreğim
Kalbimde sen yoksun ölü gibiyim
Yalnızlık kuşatmış tüm yollarımı
Çıkmaz bir sokaktan geçer gibiyim
Ne adın kaldı geriye ne de hayalin
Seneler söküp attı eşsiz güzelliğini
Binlerce yıldız düştü
Sen giderken gözlerimden
Sevdan acıya düştü
Sen göçerken yüreğimden
Güllerim siyaha büründü
Seni aldattım dün gece yalnızlığımla
Üstüme günahlardan yorgan çektim
Kavruldu bedenim bu acı kederden
Dün gece ben kendimden geçtim
Sen geldin aklıma içim burkuldu
Yıllar geçti hala peşimde gölgen
Anılar geliyor peşimden ardım sıra
Hala sana benzeyen yüzleri arıyorum
Bitmek bilmedi o sonsuz sevdan
Kanadı kırık kuş misali gençliğim
Yokluğunda hiç bir bahar mutlu etmedi beni
Soğucak sev beni
Yaralarım bitsin
Soğucak sev beni
Sızılarım dinsin
Hüzünler taşınsın bu evden
Nasıl yanardı yüreğim geceleri
Bir gece lambası misali
Hem kendi yanardı hem beni yakardı
Nasıl kana bulanırdı yüreğim sessizlikte
Bir tarafı hüzün dolu bir yanım aydınlığa aç
Koca bir çınar gibiydi gençliğim mağrur
Zamanı unut gözlerimde
Tüm sokaklar bana çıkacak
Boyan gökyüzünün masmavi rengine
Aşkım aklını başından alacak
Yanıp tutuşacaksın deli sevdamdan
Çağırsan gelemem ki
Sana ait değilim
Seneler geçip gitti
Sensiz ölü gibiyim
Zaman büyütür acıları
Kim yerinde durur ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!