Bir binanın tepesindeyim
Karşımda nöbetçi kulübesi
Ve çok uzakta otoyollar
Yanıyor ışıkları , bekliyorlar
Bir yerden bir yere giden arabaları
Bende bekliyorum
Kalbimin yanan ışıklarıyla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta