Yılbaşı! Şiiri - Mehtap Nur

Şer kapısı açılmış, insanın vay haline,
Bir vaziyettir ki bu, çatmadık emsaline,
Ümmet bir ağaç koymuş, ışık takmış her dala,
Ne hâle geldin böyle, ey dünyevi budala...

Düğün dernek misâli, haftalar öncesinden,
Savunmaya geçmiş ki, anlamam cümlesinden,
Şatafatlı sokaklar, bir fotoğraf karesi,
Akıldır ey müslüman, akıldır tek çaresi...

Dizilmiş ardın sıra, bir piyango kuyruğu,
Düşünmez ki bu hâlim, acep kimin buyruğu,
Kuş sütü eksik masa, bir hindiyle süslenmiş,
Şamdanlar pırıl pırıl, bilmez ruhu pislenmiş...

Kimsenin yok aklında, benim de var bayramım,
Ne yararı olur ki, ondan geri saymamın,
Eyvah ki nasıl eyvah, kutlamayan cahilmiş,
Kültürlü birey olmak, bu günâha dahilmiş...

Çıkıp da desin şimdi, eğlenmek tek düşünce,
Neden her gün değil de, yıl sonraya düşünce?
Her gün olsun masanda, hindin şamdanın sütün,
Kandırma sen kendini, ziyandasın büsbütün...