Yılbaşı gelmiş, kar düşmüş dallara,
Çınar ağaçları kış uykusunda,
Bir beyaz örtü içinde sessiz Ordu,
Ama Ali’nin yüreği yangın yeri.
"Ey çınar," "sen bilirsin,
Kaç kış geçti dallarından, kaç özlem doldu içime.
Yaprakların dökülürken sustum,
Ama umut hep yeşerdi köklerinden."
"Gelir mi?" der içinden, bir yaprak kıpırdar,
Sanki çınar fısıldar uzaklardan.
"Aşk, rüzgar gibi bir gün döner,
Ama sabır, çınarın köklerindeki güçtür."
Ali’nin gözlerindeki umut ,
Titrek bir mum gibi yanar.
Saatler yeni yıla koşarken,
Aşk gelmese de bu yılbaşında,
Ali bekler, karanlığın içindeki ışığı.
Aşk
Kayıt Tarihi : 31.12.2024 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!