Gölgemi toparladım, bedenime üşüştü
Çingene ipi çekti, yılanlar “öç” dediler!
Ak şafağı beklerken, göğün merkezi düştü
İsmail tekmil teslim, kurbanlık “koç” dediler!
Hüzün duvarlarıyla örülmüş gök engini
Kar altında kardelen, sevdadan “geç” dediler!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
