Yılanlar da Baharı Bekler

-yılanlar da baharı bekler-

mevsim
yaz alacası bahar zamanı
her sabah gün doğumuyla yollara dökülen
ayağında eski ayakkabıları
motorunda lazım zerzavatıyla
dedem
boğma rakıdan üç buçuk milyonluk
şaraba meyletmiş
bunca yılın
ismet ağası

adına çekmemiş dedem
vur patlasın çal oynasın bir hayatın
artakalanını şimdi yetirmenin
ve yine her akşam
bir şişe şarap almanın
çoluk çocuğundan dert yanarken
karşısında kendisini dinleyecek
bir çift kulak bulmanın derdinde
koy be dede bir kadeh şarap da
ben içem

toprağın kokusunu bilir elbet dedem
toprağın adamıdır, bu toprakların
bilir hangi taşın altından ne çıkar
toprak ne zaman çok verir ne zaman az
yağmur ne zaman küser güneş ne zaman yakar
insan neden kaçar da şehirden, bozkıra mahkum eder kendini
dil neden susar da konuşturur şarabı
muhabbet neden ayık kafayla çekilmez ama
bir türlü zil zurna sarhoş olmayı beceremez insan
yılanlar neden sıcak, kuşlar neden kaçaktır
bilir bunları dedem, bilir de bir türlü anlatmaz, anlatamaz

konuşma dede, ayılma, zil zurna sarhoş olmama izin ver
izin ver ben anlatayım yılanlar neden sıcaktır, bir çift söz ol bana
bu suskunluk bana senden mi bulaştı yoksa bozkırdan mı
çorak olan ben miyim yoksa bu topraklar mı
haydi birlikte dua edelim yağmur yağsın, gelsin bahar
gelsin de bereketlensin toprak, yılanlar da kucaklaşsın sevdalarıyla

aç kapıyı gardiyan düşlerim bu gün serbest
Allah kurtarsınlar çoğalsın, sınansın bu dert
sınansın gurbet de anlatsın dedem nasıl yanar yürek
nasıl yanar toprak ve bu uçsuz bucaksız bozkır
yılanlar nasıl susamış bahara, nasıl yoldaş olmuş rüyalarıma
nasıl meyletmişim şaraba ve aykırı zamanlara

şimdi vakit yaz alacası, bahar zamanı
dedemle hiç yapmadığımız
sohbetlerin
yansıması gözlerimde
umutlar ırmak çağıltısı
sen çocuklarından ben bu geçmişine yandığım
hayattan dem vuralım
kadehler çınlamasın ya
koy bir kadeh şarap daha
sarhoş olayım