Yılan Yavrusu Şiiri - Adem Gültekin

Bin atlı geçti buradan bir Rüzgar gibi,
Toza,Dumana katarak dövdü hep yeri,
Kaçıştı bütün canlılar ileri, ileri geri,
Kalmış nallar altında, bir yılan yavrusu.

Zerre kadar hali yok, yerinden kalkmaya,
İnsanın özü değmiyor ona bakmaya,
Her tarafı yara, az kalmış can çıkmaya,
Kalmış nallar altında, bir yılan yavrusu.

Sade o gözleri bakıyor mahsun mahsun,
Diyorki bana bir yardım eli dokunsun,
O el, o ayak, ey gönül işte o sensin,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.

Acıyan gönlüm koştu onun yardımına,
El sürdü onun o yarasına, kanına,
Aldı onu kendi yanına odasına,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.

Onu süt ile, bal ile bakıp besledim,
Kuşlardan, kedilerden, sakladım gizledim,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.

Sonra büyüdü, gelişti yılan yavrusu,
Bir ejder oldu, yok kimseden korkusu,
Peşinde yüz, binlerce bir yılan ordusu,
Yer beni şimdi, her gün hep yılan yavrusu

Onun bir tek düşmanı var, şimdi o benim,
Vay gidi iyiliklerim, vay emeklerim,
Ben garip gözlerimden, yaş dökerim,
Sokar beni şimdi,hre gün yılan yavrusu.

Bu yalan dünya insanlara bir deneme,
Bütün kötüler gidecek hep Cehenneme,
Bakılmaz o gün cana zülüm edene,
Sokar beni şimdi her gün yılan yavrusu.

İyiler zarar etmez cana acımakla,
Bizim gönlümüz, ruhumuz yaradan Hakla,
Sevap kazanırız,düşmüşü kurtarmakla,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.

Varsın soksun bizi o yılanlar sonradan,
Her şeyleri bilip de görür o Yaradan,
Kar alırız biz her kötülükten, beladan,
Sokar beni şimdi, her gün, yılan yavrusu.

Biz belada, şerde, bile Hak kı buluruz,
Her düşkünü, güçsüzü alır kurtarırız,
Yaradanın her şeyine aşkla bakarız,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.

Varsın onlar nankörlük etsin iyiliğe,
Yarın o Mahşerde girecekler deliğe,
Onlar her zaman böyle mahkum ezilmeye,
Kalmış atlar altında bir yılan yavrusu

Atlardan da beter cehennemin azabı,
Orda kimse gelipde kurtarmaz adamı,
Gördünmü iyiliğe nankörlük yapanı,
Sokar beni şimdi her gün yılan yavrusu.

Hiçbir iyi kul hiçbir belaya uğramaz,
Durup dururken kimseyi atlar çığnamaz,
Her şey hep Hak tandır ama kullar anlamaz
Kalmış atlar altında bir yılan yavrusu.

Bulur belasını mutlak kötülük yapan,
Çıkar kafasına bir gün bir çivi çakan,
Alemi sahipsizmi sanıyor bu insan,
Kalmış nallar altında bir yılan yavrusu.