Yılan Yalan Üstüne Şiiri - Cihat Şahin

Çıkarırsan delikten, tatlı dille yılanı;
Sokar önce o, melun; azat edip salanı!

Düşsen bile denize, sarılma bir yılana!
Gönderir hak Hızır’ı, sıkıntıdan yılan’a.

Tutsun onu sadece; panzehiri çıkaran!
Değil isen eczacı; ırak olsun hep aran.

Dost dediğin olmalı, elbette ki dosdoğru!
Olmaz farkı yılandan, değil ise dost doğru.

Bilmez yılan hoş dilden, hiç yorulma boşuna!
Seni yumuşak görürse, çok iş açar başına.

“Nerde görsen tepele, olsan bile namazda! ”
Emr-i resul sarihtir, içeriği bu tarzda.

Hasım âdemoğluna; Yalan, yılan ve şeytan!
Ne yazık ki bilmiyor, hanendeki şu haytan!

Kim sarılsa birine; çıkmaz başı beladan!
Öyle ise bu üçü; her daima bil adan!

Yılan dursun delikte, dursun yalan karında!
Etme azat onları, hiç bir gün ve yarında!

İblis büyük adüvvdür, asla sözüne kanma!
Daim sığın Allah’a; vaadine aldanma!

Anlayana mesajlar; kâfi elbet şimdilik!
Var arkası inşallah, bu ne sondur nede ilk.

Cihat ŞAHİN
07.10.2010-İZMİR