Yılan ve Bal

Yılana bal yedirince
Sanmaki zehrini vermez
Çatal dili değdirince
Kör gözü hiçbir şey görmez

Sözüm çıkarcı pişkine
Riyakar olmuş düşküne
Küf düşer gönül köşküne
Dost bahçesinde gül dermez

Dost satanlar bankör olur
Ayak bağı nankör olur
Yalan yanlış dengin bulur
Doğru bir menzile varmaz

Başında susuz derenin
Sanki beyi tüm yörenin
Kendini büyük görenin
Sefası çok uzun sürmez

Miskin mahlukat misali
Bencillik kokar her hali
Ne hak bilir ne vebali
Hakikata kafa yormaz

Arsız gider her düğüne
Düğüm atar kör düğüme
Tamah eder gördüğüne
Yine başı göğe ermez

Saldır ona buna saldır
Onun canı üç beş maldır
Hürdemi sor bu ne haldır
Şu omurgalar dik durmaz