Yılan Sensin Şiiri - Abbas Paksoy

Gözlerinden; Şimşekler çakar.
Azalarından; Şerler çıkar.
Bütün hareketlerin sakar,
Yılan sensin, yılanda benim.

Doğruyu söylemen, bir kere,
Sana fark etmez, tepe dere.
Temizsin, batmazsın kir’e.
Yalan sensin, yalanda benim.

Çalarsın, çırparsın, etrafı.
Her zaman yaparsın, bu gaf’ı.
Yine sensin, herkesin safı.
Yolan sensin, yolan da benim.

Dilin çok tatlı, için fesat.
Bütün işlerin, zaten kesat,
Emeksiz olur, seninin hasat.
Çalan sensin, çalanda benim.

Okumadan, ilmi yutarsın.
Hızır’ın, elinden tutarsın.
Allah’ın yolunda batarsın.
Bilen sensin, bilende benim.

Herkesi alır, sulh’un yeli.
Lâl olur, sahtekârın dili.
Paksoy’um, neylesin cahili.
Ölen sensin, ölende benim.