Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Gerçek bu!
"İnsan vahşi!"
İnsan gözü dönmüş bir muhteris!
Arzuları, eksikleri, istedikleri hiç bitmeyen!
Ve durmadan tüketen!
Önüne geçilebilirse, insanın...
Huzur belki gelir, kurulur dünyamıza...
Demekten kendimi alamıyorum..
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta