İnsan diye el uzattım
Yılan, akrep, çayan çıktı
Hayin'e nankör'e çattım
Yılan, akrep, çayan çıktı
Ona evim, kapım açtım
Önüne nimet'ler saçtım
Bana yaptığına şaştım
Yılan, akrep, çayan çıktı
Yedirip, içirim yatırdım
Ekmeğin bala batırdım
İhtiyaçların getirdim
Yılan, akrep, çayan çıktı
İstediklerini yedirdim
Borç'larını verdirdim
Eksik'liklerin giderdim
Yılan, akrep, çayan çıktı
Başıma bela'lar açtı
Şeref'sizliklerin saçtı
Yavaş, yavaş soktu kaçtı
Yılan, akrep, çayan çıktı
Karşılık olarak söverek
Hakaret ederek döverek
Böyle kendin göstererek
Yılan, akrep, çayan çıktı
Gereği ne ise verdim
Altına döşşek'ler serdim
Zoruma giden bu derdim
Yılan, akrep, çayan çıktı
Anladım güvencim çokmuş
Zehir'siz görünen okmuş
Yavas, yavas delmiş sokmuş
Yılan, akrep, çayan çıktı
Hazan der bu söz'de kardeş
Ana'dan, baba'dan kan'das
Sandım bana olur yoldaş
Yılan, akrep, çayan çıktı.
(h.hazani)
Kayıt Tarihi : 6.8.2024 14:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!