Zaman..
Rüzgarlarla bir oldu..
Bir yıl yaprağımı..
Daha düşürdü..
Ömür ağacımdan..
Yine geçti dört mevsim..
Doğduğum güne geldim..
Hiç anlamadan..
Bu sabah..
Daha dikkatli baktım..
Her sabahki aynama..
Gördüm ki..
Saçlarımın siyahı yok..
Oysa egede..
Kış olmaz sanırdım..
Ama benim üstüme..
Karlar yağmış..
Biraz daha yakından..
Bakınca..
Yüzümdeki çizgilere..
Fark ettim ki hayat..
Beni ne çok sınamış..
Annem beni taşırken..
Çok sancılar çekmiş..
Beni hiç istememiş..
Benim mücadelem..
Daha ben..
Doğmadan başlamış..
Bilmiyorum..
Daha ne kadar sürecek..
Yaşam arenasında..
Bu meçhul oyun..
Anlamını..
Sebebini..
Çözemediğim bu..
Var olma mücadelem..
Çaresi yok..
Rolüm neyse..
Oynayacağım..
Düşene dek..
Ömür ağacımdaki..
Son..
Yıl yaprağım..
Ayhan M.
Ayhan Maloglu 2
Kayıt Tarihi : 10.12.2025 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!