Yıl dönümüdür Şiiri - Nurcan Ördek

Bir kabus en fazla ne kadar sürer
Diye düşünüyorum günlerdir
Bitimsiz bir kabustan uyanmayı kaç kişi bekler?
Yalnız olmadığını bilmek bir kabusta!
Uyanmayı bekleyen bir şehir olduğunu bilmek!
Yıl dönümüdür kabusumuzun

Umudu kendimize yasakladık o günden beri
Aşımız kursağımızda, suyumuz boğazımızda kaldı
Yıl dönümüdür savruluşumuzun
Etten, tırnaktan ayrılışımızın

Şehrim can çekişiyor,
komşum, dostum, anam, yarim, yoldaşım, çocuğum, kardeşim
Hüznü maske yapmış yüzüne bir yıldır
Neşesi iğreti, kahkahası suni

Çocuklar diyorum size çocuklar nasıl unuturlar gülmeyi!
Yıl dönümüdür gülüşleri yüzlerde soldurduğumuzun
Görünmez bir yangın var şehrimde
Taşınmaz bir acı var yüreklerde
Ama sus pus insanlar,
Alışmak mı acıya? acizliği mi acı altında ezilen yüreklerin?
Yıl dönümüdür acıya gönüllü oluşumuzun
Gök gridir artık. Yağmur acımasız, rüzgar hırçın. Mevsim değişti kahır oldu şehrimde
Yıl dönümüdür güneşimizi yitirişimizin
(Nurcan Ördek)