Yıl Bin Dokuz Yüz Çift Sıfır

Yıl bin dokuz yüz çift sıfır
Üstümde şımarıklığım,
Altımda askılı pantolonum,
Kıvrıklaşan saçlarım,
Cebimde misketlerim,
Avucumda dut ağacının kiri.
İleride yan mahallenin veletleri,
Ellerinde sayteleri
Kuşlar hedefleri.
Bahçeli apartmanımız,
Önünde komşunun otomobili.
Komşunun çiçekleri,
Komşunun çöpleri.
Arkaya bakan pencerede babaannemin yalnızlığı.
Zincirlikuyu manzarası.
İçeride Lavanta kokusu,
Muşambanın kokusu,
Kızartma kokusu,
Yanmayan kömür sobası,
Dolapta irmik tatlısı,
Duvarda dedemin fotoğrafı.
Uzakta annem,
Irakta babamın anneme olan hasreti
O zamanlar Irak’ta yine bir savaş,
Ateş,
Korku.
Etrafta bir sürü gecekondu.
Böğürtlen çalıları,
İncir ağaçları,
Karınca yuvaları...
Başka bir şehirde eşim olacak kadının doğuşu,
Güneşin batışı,
Babaannemin sesi,
Üç tane ezan.
Nazlanarak çıktığım basamaklar,
Yalnızlık dağıtan varlığım,
Söylendirten terim.
O zamanlar televizyonda Emel Sayın,
Zeki Müren, Muazzez Abacı.
Oturma odasında iki tane divan,
Dikiş makinesi, ekmek masası,
Önünde diz çöküp dua ettiğim ahşap komidin.
Halıda gazeteden gemiler,
Düğmelerden askerler,
İskambilden evler.
Koltukta 40 mumluk ampulde kenara atılmış
Çizmeli Kedi, Pinokyo, Kurşun Asker
Üçüncü sınıfa geçmiş bir çocuğun yaz ödevleri.
İçinden iki tığ geçirilmiş ip yumağı.
Perde arkasında bantlanmış kırık cam,
Ölmüş karasinekler.
Pervazda akşam güvercinleri,
Islatılmış ekmek parçaları,
Bir minik menekşe, bir koca ortanca.
İçimde Allah sevgisi,
Doğa sevgisi,
Anne özlemi.
Babaanne kucağı.
O zamanlar çevirmeli ev telefonları
Oğlum sesi,
Baba yüreği.
Irak’ta bomba,
Iraklarda bomba
Brüksel, Lizbon, Asala!
Gazetelerde faili meçhuller,
Sokaklarda meçhuller; ellerini kollarını sallayan
Binalarda henüz sıvanmamış mermi delikleri
Üç sene öncesinde içlerinden biri geçmişti arkadaşımın omzunun yanından.
Ay ağustostu,
Yanaklarımda sıcaktan olma kızarıklığım.
Ayaklarımda patates tarlası çoraplarım.
Yatakta babaannemin kokusu
Rüyalarımda oyuncaktan umudum.
O günleri de gördük,
Bugünleri de gördük be çocukluğum!