Yıl 89 Şiiri - Rıza Çavuş

YIL 89

Anı yakalamaya
Bir hakkın var deklanşör
Haydi yakala!
Yok öyle!
Onlarca poz vermek o zamanlar
Olmadı bir daha
Olmadı bir daha

Yakaladığın kare senindir
Elin havada kalmıştır,
Gözün kapalı
Gökyüzü açıksa tanıdıktır manzara
Evet, orası Kıran Dağı eteği
Ekşi tadı ile nefes açan
İğnemsi yaprakların düştüğü yerler
Çam ağaçlarının gölgesi
Havada süzülen, sevdiğimiz koku
Çıradan damlayan reçinenindir.
Tasvirin içinde diplere dalan
Aktör çapındaki
Poz vermiş üç-beş çocuk el ele
Yaşları şimdilerde kırk olsa da
Kalpleri halen birbirine bağlıdır

Eller tombul tombul
Ağız açık şaşkınlıktan
Hayal ile gerçeğin
Arasından geçtiğimiz zaman
Saçlarımızı hemen dağıtmış rüzgâr

Yakalarımızda
Beş senelik hayatımızın tatlı kâbusu
Kirlenmesinden korktuğumuz
Ay gibi beyaz yakalıklar
O an neler vardı aklımda
Şimdi neler
O an neler vardı bahtında kardeşim
Şimdi neler

İliklenirken kopçalarımız
Ana eli kokladığımız
Güzel sabahlarımız vardı
Siyah önlüktü o vakit
Hayalimizin burukluğuna bulaşan
Elbiselerimiz.

Susturucu bir renk
Dur işareti gibi paslı, siyah önlükler,
Yonttukça duygularımızı
Yanıyordu canımız.
Köreldikçe önümüzdeki siyah örnekler
Sert tıpalarca tıkandı yükselen şelaleler

Kara lastikten terfide ayrı bir çile
Naylon ayakkabı içe bükük
Hayalimiz, kalbimiz, cesaretimiz,
Sözümüz gibi