Yıl 2014,Soma Şiiri - Nezaket Toraman

Aylardan mayıs
Mevsim serin mi serin..
Elbette böyle dememişti şair,
Şiirine başlarken..
O zaman üçyüziki öyküyü toprağa gömüp,
En az yüzlerce yeni öykü
İnşa etmemişti henüz soma!
Hem de birkaç saat için de
Acılara gömülmemişti ülkem
Oysa şimdi;
Mevsim cehenem!
Sonrasını hiç kimse düşünemedi
Kim bilir kaç lira olan borçlarını
Kim bilir kaç gündür açlığını .
Hiçbir çocuk aramadı,
O çok sevdiği oyuncaklarını.
Göz nuru ile hazırladığı yatak örtüsünü
Hiçbir gelin açamadı.
Madenin içinde can vardı
Baba vardı evlat vardı kardeş vardı..
Yerin altı yardı,
Aşk kalmıştı kömürlerin altında,
Düş sıkışmıştı islerin arasına.
Ve sanki;
Tüm yaşanmışlıklar birer yalandı!
Yapılacak önemli işler vardı ertesi gün
Kömürün altındakiler için..
Fakat ertesi gün olmadı..
Ya kalanların yarınları?
Tutunacakları anıları,
Ve şanslıysalar
Bu ne kara kaderdi
Ellerinde birer yırtık fotoğrafla
Her gün yeniden yaşatmak için onları
Asıl ölüm,
Madenin üstündeydi galiba!