Yıl…
Bindokuzyüzellidokuz
Vakit…
Serin bir Eylül şafağı
Yer…
Anamın sıcacık kucağı…
Bilmem neden
Doğarken ağlamamışım ben
İyi kötü, yarı aç yarı tok
Geldik bu yaşımıza kimseye sormadan
Anam;
Senin beni sevdiğin gibi
Sevemedim ben seni
Ama bildiğim
Senden fazla saydım seni
Ben memleketimi sevdim
Tıpkı senin öğrettiğin gibi
Birde sevdim sorduğun o kızı
O sevmeyi de nerden öğrendim
Bilmiyorum ama sevdim işte
Sevgide karşılık beklemedim
Memleketimi sevmek gibi
Seni sevmek gibi
O kızı sevmek gibi…
Yıl…
İkibinyirmiüç
Vakit…
Mayısta bir gece yarısı
Yer…
Karanlık dağınık odam…
Kayıt Tarihi : 27.5.2023 03:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!